Leven na het Gouden Kalf

Bilal El Aoumari

HKU-student en acteur Bilal El Aoumari won in 2024 een Gouden Kalf voor Beste Bijrol Dramaserie voor zijn rol in Laura H..

‘Het winnen van een Gouden Kalf was bizar en gaf me een waanzinnig gevoel van blijdschap. Nog steeds voelt het soms onwerkelijk als ik naar het beeldje in mijn IKEA-vitrinekast kijk. Alleen al de nominatie had ik – zo vroeg in mijn carrière – niet verwacht. Van de zenuwen vergat ik tijdens de uitreiking bijna mijn speech te houden. Maar achteraf kreeg ik veel mooie reacties op mijn verhaal van mensen die zich erin herkenden, vooral in het leven in twee werelden – de terughoudendheid versus jezelf laten zien. Met aan de ene kant je familie en het geloof en aan de andere kant het leven als acteur en maker. Ik heb die verschillen geaccepteerd. Mijn ouders steunen me op hun manier en in de acteerwereld heb ik mijn eigen netwerk waarin ik me ook thuis voel.

Ik ben er trots op dat ik een Kalf won, maar het is nog steeds keihard werken. De realiteit is dat er sindsdien niet zoveel is veranderd. Ik had verwacht dat ik bredere, mindere stereotyperende rollen zou krijgen, niet weer de crimineel, maar dat is niet zo. Wel zijn er ineens interview­aanvragen. En heeft het me meer zelfvertrouwen gegeven. Het is bizar om zoveel reacties te krijgen van jongens die op mij lijken, die zeggen dat ik hen inspireer. Die erkenning maakt me blij, daar doe ik het voor. De prijs zelf moet niet je doel zijn, want dan word je teleurgesteld.

Het heeft me meer zelfvertrouwen gegeven

Ik ben nu bezig met een film met Gover Meit over mensen met een beperking, die door de maatschappij niet worden gezien. Binnenkort ga ik op exchange naar de toneelschool in Parijs, waarvoor maar tien mensen zijn geselecteerd. Misschien dat mijn Gouden Kalf daarbij heeft geholpen.

Ik zit nog vol grote dromen. Zo wil ik in een Franse film spelen, een theatervoorstelling maken en een hoofdrol in een Nederlandse film die niets te maken heeft met mijn Marokkaanse nationaliteit. Zo hoop ik andere biculturele jongeren te inspireren.’

Shamira Raphaëla

Regisseur en documentairemaker Shamira Raphaëla kreeg in 2019 een Gouden Kalf voor Beste Korte Documentaire voor De waarheid over mijn vader. In 2022 werd haar film Shabu verkozen tot Beste Lange Documentaire’

‘Die nacht na de uitreiking in 2019 heb ik met mijn Kalf geslapen, zodat ik zeker wist dat het geen droom was. Ik nam hem overal mee naartoe, ook naar Aruba waar ik ben opgegroeid en de basis is gelegd voor mijn filmideeën. Daarna heb ik ‘m in mijn prijzenkast op kantoor gezet. Het tweede Kalf, voor Shabu, staat thuis te shinen in mijn glazen snuisterijenkast.

Na die Kalveren ben ik tijdelijk gestopt met docu’s maken. Ik wilde nadenken: wat wil ik nog? De prijzen hebben me meer rust gegeven, maar ook meer vrijheid in mijn makerschap en een boost voor mijn carrière. Er wordt sneller in mijn ideeën geloofd, er zijn meer mensen die met me willen werken en ik durf mezelf meer uit te dagen. Ik riep tegen iedereen dat ik fictie wilde maken en werd benaderd door Achmed Akkabi voor de dramaserie Sihame. Nu ben ik bezig met het ontwikkelen van twee speelfilms over heldhaftige vrouwen en krijg ik geld van het Filmfonds. Ook daarin spelen die Kalveren zeker mee.

Er wordt nu sneller in mijn ideeën geloofd

Zo’n prijs winnen is leuk en eervol en een supermooie kroon op mijn werk. Maar voor mij gaat het om mooie verhalen vertellen en het innerlijke en creatieve proces; van het dromen, op de set staan en de magie van montage, daar geniet ik het meeste van. Toch helpt een Gouden Kalf wel om een verhaal als Shabu, over een jongen die opgroeit in Rotterdam-Zuid, meer exposure te geven. Dat vind ik heel tof. Ook schreven mensen zich na het zien van de docu in bij de Filmacademie en werd hij daar ingezet tijdens lessen. Als ik zie dat ik volgende generaties kan inspireren om andere verhalen en filmstijlen neer te zetten, dan denk ik: hier doe ik het voor.’

Charlie-Chan Dagelet

In 2022 won actrice Charlie-Chan Dagelet het Gouden Kalf voor Beste Bijrol Dramaserie voor haar rol in Dirty Lines.

‘De avond van de uitreiking speelde ik een voorstelling in Haarlem. Nog half onder het nepbloed vanwege die rol, maar wel in mijn galapak, sprong ik in de taxi naar het filmfestival. Dit winnen gebeurt misschien pas aan het einde van mijn carrière, dacht ik. Toen ik mijn naam hoorde, heb ik ontzettend gegild. In de zaal zaten mijn vriend en ouders die zo trots waren. Mijn vader, Hans Dagelet, huilde. Ik heb die avond superhard gefeest en voelde me hartstikke gelukkig.

Mijn vriend lacht altijd om me omdat ik het Kalf thuis heb weggestopt achter de vazen en drankflessen op de kast. Van hem mag ik er trotser op zijn. Ik ben heel nuchter: al blijft het een eer om een Gouden Kalf te winnen, het is maar een momentopname.

Vooral in de tijd dat ik op de Toneelschool zat, had ik last van faalangst. Omdat mijn ouders allebei in het vak zitten, legde ik de lat voor mezelf heel hoog. Door die Gouden Kalf-uitreiking voelde ik me even gezien als actrice. Tegelijkertijd is het dubbel. Het is niet zo dat ik nu ineens meer hoofdrollen krijg. Ook voor iemand als Hannah Hoekstra, mijn beste vriendinnetje, die inmiddels twee Kalveren heeft, is het nog steeds keihard werken.

Ik voelde me even gezien

De afgelopen jaren kan ik mijn onzekerheid meer relativeren en beter voor mezelf opkomen. Ik ben blij dat ik altijd werk heb gehad, maar ben er toch een jaartje tussenuit gegaan. Ik werd er ongelukkig van om op sets te staan waar weinig liefde in de projecten zat en alle takes er zo snel mogelijk opgeramd werden. Nu zit ik in de opnames van de Netflix-
serie De Eetclub en daagt de regisseur, Dana Nechushtan, me uit tot het uiterste te gaan. Ik heb mijn plezier in acteren weer teruggevonden. Ons werk gaat niet over prijzen winnen. Je wil samen iets moois maken, een vette rol neerzetten en het beste uit jezelf halen.’

3 oktober 2025, Gouden Kalveren Gala tijdens het Nederlands Film Festival 2025

filmfestival.nl