Veel gebouwen in Utrecht hebben een verhaal. Waarvan zijn ze in de voorbije jaren of zelfs eeuwen getuige geweest? Willemijn Roodbol en Feya Hijl zoeken het voor je uit. Deze maand: de Paardenkathedraal. Utrecht had de allereerste opleiding diergeneeskunde van Nederland. In 1821 werden er 24 leerlingen opgeleid door drie docenten, een hoefsmid en een veearts. De faculteit was gevestigd in landhuis Gildestein aan de Biltstraat en de studenten woonden ook op het terrein. De opleiding werd steeds populairder en langs de Biltsche Grift ontstond een uitgestrekt complex van onderwijsgebouwen, klinieken en stallen. Aan de Veeartsenijstraat kun je daarvan nog de sporen terugvinden, zoals het voormalige Anatomiegebouw, de hondenstallen (nu restaurant Goesting) en de Paardenkathedraal met daartegenover de bijbehorende stallen. Die zijn tot woonhuizen verbouwd, maar hebben nog altijd hun oorspronkelijke groene staldeuren. De weilanden en het zandpad die destijds tussen de gebouwen van de faculteit lagen, zijn verdwenen. Maar bij de ingang van het Veeartsenijpad, gezien vanaf de Biltstraat, vind je nog wel het originele hek om het terrein mee af te sluiten. vergeten-verhalen-paardenkathedraal_artikel De Paardenkathedraal is gebouwd als revalidatieplek voor paarden die herstelden van een medische ingreep. Rijksbouwmeester C.H. Peters, die ook tekende voor onder andere het Muntgebouw, ontwierp het in 1904. Hij was een leerling van Pierre Cuypers, architect van vooral kerken, maar ook van het Rijksmuseum en Amsterdam Centraal Station: twee prachtige voorbeelden van neogothische architectuur. De Paardenkathedraal van Peters dankt zijn naam eveneens aan deze bouwstijl, met z’n gotische ramen, het hoge plafond en de twee torens aan de voorkant. Binnenin bevond zich een grote bak met veel ramen en een balustrade, van waar de paarden geobserveerd konden worden. Waar ooit paarden herstelden van een medische ingreep, kun je nu naar het theater Tussen 1954 tot 1972 bood de manege onderdak aan de subvereniging van Veritas: U.S.R. Hippeia, een studentenruiterclub. Daarna werd het gebouw gebruikt als opslagruimte voor universitaire proefschriften en sinds 1993 is het in gebruik als theater. Momenteel oefent en speelt Theater Utrecht er hun eigen theaterstukken en is de Paardenkathedraal te huur voor andere gezelschappen. Het is een indrukwekkend pand, maar ook met uitdagingen: de akoestiek en isolatie zijn niet ideaal, er mogen geen objecten aan de originele balken worden gehangen en er zijn geen coulissen. De oorspronkelijk lichte, open bak is omgebouwd tot een geblindeerde theaterzaal en de meeste ramen zijn dichtgestuct, op één na, dat licht geeft in de foyer. Binnen is de gotische stijl nog steeds terug te zien, bijvoorbeeld in de decoratief beschilderde gebogen balken van het hoge houten plafond. Weetje: de Paardenkathedraal heeft dezelfde constructie als de onderkant van een schip en is daardoor heel stevig. Als je het gebouw op de kop zou zetten, zou het zo kunnen wegvaren!