David Bergé / Time Based Editions: Me, Le Corbusier, and friend

Het is 1911 en Charles-Édouard Jeanneret (die zich later Le Corbusier zou noemen) maakt samen met zijn vriend August Klipstein een zeven maanden durende reis naar ‘de Oriënt’. Aanvankelijk reizen ze om hun studies af te ronden, maar al snel ontdekken ze zichzelf terwijl ze een nieuwe realiteit en plekken verkennen en fotograferen.

Het audio-onderdeel van Me, Le Corbusier, and friend is een ‘dialoog’ tussen de twee hoofdrolspelers, een speelse mise-en-scène van kunstenaar David Bergé die je door het visuele materiaal in je handen leidt: hun foto’s, genomen met één gedeelde camera op glazen platen—een inspanning die vandaag de dag bijna niet meer voor te stellen is. Barsten en imperfecties creëren een gevoel van primitieve authenticiteit, alsof we zelf aanwezig zijn, in het licht, met de camera. Een vervlogen wereld komt tot leven door lagen van tijd heen.

Terwijl ze proberen deze lagen te verkennen en te beschrijven, lopen August en Charles-Édouard door delen van Istanbul die door vuur verwoest zijn, verblijven bij grafstenen buiten Belgrado, staan oog in oog met een gigantische orthodoxe priester in Griekenland en fotograferen de slanke achterkant van de Hagia Sophia (niet de voor de hand liggende voorkant). Ze komen naïef op een slagveld terecht, het einde van het Ottomaanse Rijk markerend. Gedurende hun reis doen de personages ingrijpende ervaringen op, maar raken ook verveeld, verdwaald en gebeten door vreemde insecten. Ze proberen controle te krijgen met de middelen die ze delen: hun camera en een gids voor Westerlingen.

Met hun slim geconstrueerde nieuwe format biedt Time Based Editions, waarvan dit boek de derde versie is, ‘audiovisueel’ werk aan als twee losse elementen, die bij elkaar gehouden worden in het hier en nu doordat we onze handen synchroon bewegen. Samen duiken we het hier-en-nu in van de pagina: geprinte fotografie tot leven gebracht door een soundscape die ons zowel begeleidt als omhult.

Tijdens SPRING 2024 was de tweede editie te beleven, Borderline Visible door Ant Hampton waarover de Theaterkrant schreef: “prachtige installatieperformance… een uitermate boeiend psychogeografisch raamwerk dat constant wordt verrijkt door Hamptons zoekende geest en messcherpe politieke woede”