Markante Utrechters over hun favoriete locatie in de stad. Deze maand acteur Fedja van Huêt over het tunneltje onder de Domtoren. Onder de Dom dus? ‘Mijn trouwring – die ik altijd afdoe voor filmopnames – ben ik weer eens vergeten, maar hier heb ik in 2015 mijn vrouw (actrice Karina Smulders, red.) ten huwelijk gevraagd. Die dag ben ik met haar na een etentje zogenaamd eerst een beetje doelloos door de stad gaan fietsen. Karina, die normaliter heel scherp is, had niks door. Ik koos voor deze locatie omdat zij een geboren en getogen Utrechtse is, die erg van de Dom houdt. Toen ik haar de ring liet zien, was het huilen natuurlijk. En nog altijd als ik er onderdoor fiets moet ik grinniken om de herinnering aan dat moment.’ Toen ik haar de ring liet zien, was het huilen natuurlijk Favoriete horeca? ‘In 2014 zijn we vanuit Amsterdam naar Utrecht verhuisd. Ik kende de stad niet goed, maar ben er verliefd op geworden. Ook vanwege alle bioscopen. Daarom kies ik voor Springhaver: een tof bruin café, waar je goed biologisch kunt eten en daarna een filmpje pakken. Bovendien heeft dit theater veel geschiedenis: het Nederlands Film Festival beleefde hier zijn eerste editie (1981, red.). Ik kom hier graag met Karina en onze dochter, maar vind het ook fijn alleen naar de bioscoop te gaan. Hoewel dat er vanwege alle drukte vaak niet van komt. Maar dit voorjaar doe ik het bewust rustig aan. Om in de zomer in Duitsland weer aan de slag te gaan voor het derde seizoen van de Prime-serie Maxton Hall, over een heel rijke familie met een zoon op een eliteschool.’ (tekst gaat verder onder de afbeelding) Onder de Dom - foto: Juri Hiensch Pas ontdekt? ‘Momenteel lees ik het nieuwe, spannende boek van mijn schoonvader Wilbert Smulders. Voor God en den Congo! gaat over zijn oudoom Albert Smulders: een Witte Pater, die vanwege zijn missiewerk in Congo aanvankelijk de trots van de familie was, maar door een samenloop van omstandigheden het zwarte schaap werd. Mijn schoonvader heeft onderzoek gedaan om die tragische geschiedenis te reconstrueren. Zijn boek is ook een aanrader vanwege de historische blik op het kolonialisme en de missie en politiek in die tijd.’ Laatst gezien of gehoord? ‘Het concert van Paul Young in TivoliVredenburg. In de jaren 80 kende ik zijn bekende debuut-lp No Parlez uit mijn hoofd, dus leek het me leuk om hem nog eens live te zien. De band klonk fantastisch, maar Paul Young bleek helemaal geen stem meer te hebben. In plaats van zingen, praatte hij een beetje ijzerenheinig, waardoor veel mensen de zaal verlieten, heel tragisch. Mijn allermooiste ervaring in TivoliVredenburg daarentegen was het theaterstuk Circus Charms van de broers Frank en René Groothof, dat een ode aan de verbeelding is. Met bijna niks wisten ze een circus voor te stellen.’ Inspirerende Utrechter? ‘Cora van Hal, een wijkgenoot die regelmatig bij mij aan de deur kwam om een praatje te maken en haar tekeningen te laten zien. Eind vorig jaar heeft ze met medewerking van dichter Astrid Lampe – die ook in de buurt woont – een boek uitgebracht: Het leven in de stad Utrecht van Cora van Hal. Ik mocht haar het eerste exemplaar overhandigen. Het boek bevat kleurrijke portretten van mensen uit de stad. Stuk voor stuk kunstwerkjes.’ Tot tranen geroerd? ‘Tijdens de opnames van de Videoland-serie Bennie, over een gezin met een zoon met het syndroom van Down, ontstond een heel liefdevolle sfeer met veel verbinding. Dat kwam omdat Wesley van Klink – die Bennie speelt – door iedereen op de set werd gedragen. Iedereen stond dichter bij z’n gevoel, was open, er was geen gedoe. In de serie speel ik een vader die het moeilijk vindt zijn zoon los te laten. Het tegenovergestelde van de rijke slechterik in Maxton Hall. En van mijn rol van kleine crimineel in de film Fabula van Michiel ten Horn. Maar zulke uiteenlopende karakters spelen is wat acteren juist zo aantrekkelijk maakt.’