In haar tekeningen van alledaagse taferelen gebeurt iets ongrijpbaars en mysterieus. Het werk van de Utrechtse Maeve van Klaveren is nu te zien op de expositie Steen/Papier/Schaar in Moving Gallery.
Kon jij als kind al goed tekenen?
‘Vanaf het moment dat ik kon praten, tekende ik ook. Iedere dag. Ik begon met poppetjes, huisjes en diertjes en op latere leeftijd tekende ik zo goed mogelijk de stripfiguren en muzikanten na waar ik fan van was. Tekenen is voor mij altijd een belangrijk middel geweest om mij uit te drukken.’
Waarom koos je dan voor een studie aan de modeacademie?
‘Tekenen was voor mij zo vanzelfsprekend, ik had nooit gedacht dat ik daar mijn beroep van kon maken. In de mode, die ik ook interessant vond, lag dat meer voor de hand. Na mijn opleiding heb ik jarenlang gewerkt voor textielkunstenaar Claudy Jongstra, waar ik veel heb geleerd over vorm, materiaal en kleur. Maar ik bleef ook altijd tekenen en heb cursussen op de academie gedaan, zoals model- en portrettekenen. Dat gaf me zoveel zelfvertrouwen dat ik op een gegeven moment dacht: het is nu of nooit. Op mijn 37e heb ik de omslag gemaakt en ben ik voor mijzelf begonnen als beeldend kunstenaar.’
Hoe kenmerk je jouw werk?
‘Het zijn figuratieve tekeningen die ontleend zijn aan de werkelijkheid. Ik teken wat ik zie en put uit mijn gedachtes en herinneringen. Het zijn tekeningen met figuren in fictieve, alledaagse situaties die de kijker bekend voorkomen. Ik zoom in op kleine momenten, zoals uit het raam kijken, de kat aaien, in bed liggen, in gedachten zijn, eten, drinken, bloemschikken. Die alledaagse momenten zijn voor mij heel waarachtig en geven op een heel directe manier diepgang en gevoel weer.’
Je tekent vaak handen. Waarom?
‘Ik vind ze mooi om te zien en je kunt er veel emotie mee uitdrukken, ook als je geen woorden meer hebt. Ik gebruik ze om het menselijke in mijn tekeningen te leggen. En ik gebruik mijn handen om mijn werk te maken. Bijvoorbeeld met pastelkrijt en -potlood, daar kan ik met mijn handen flink in vegen en lagen in aanbrengen.’
Terugkerend in jouw werk zijn ook fruit, katten en bloemen. Waar staan die voor?
‘Sommige voorwerpen hebben een lange traditie in stillevens, zoals fruit en bloemen en staan voor het verstrijken van de tijd. Anderen hebben voor mij een speciale betekenis. De kat heeft een eigengereid karakter, dat vind ik mooi. Bloemen staan voor mij voor het huiselijke. Tijdens de pandemie heb ik veel bloemen getekend; toen konden we elkaar niet aanraken, maar we konden elkaar wel bloemen geven.’
Hoe breng je emotie over?
‘Mijn tekeningen zijn sereen en kalm, maar tegelijkertijd gebeurt iets ongrijpbaars en mysterieus. De verhalen onthullen zich niet meteen. Je ziet huiselijke taferelen, die tegelijk zoektochten zijn naar wat zich in de binnenwereld afspeelt.’
Wat was je doorbraak?
‘Mijn eerste grote exposities waren zo’n acht jaar geleden bij Moving Gallery. Zij namen mijn werk ook mee naar kunstbeurzen. En sinds twee jaar word ik in het buitenland vertegenwoordigd door galerie Kristin Hjellegjerde. Vorig jaar had ik bij hen een solo-expositie in Berlijn en dit jaar in Londen.’
Had jouw verhuizing vanuit je geboortestad Amsterdam naar Utrecht artistieke redenen?
‘Dat was voor de liefde. Maar ik heb me hier wel ontplooid, ben naar buiten getreden met mijn werk en ontdekt door Moving Gallery. Utrecht heeft mij artistiek heel goed gedaan.’
t/m 14 december 2025, Moving Gallery
